De Rompslomp

We hebben het fijn hier, we genieten van elke dag en om heel eerlijk te zijn, kost dat ook heel weinig moeite. Want wat is het toch ontzettend mooi hier! Je hoort vaak dat mensen die naar Frankrijk emigreren enorm moeten wennen aan het andere tempo en werkethos van bijvoorbeeld aannemers en bouwvakkers. Ik kan je oprecht zeggen, dat dat ons totaal geen problemen oplevert. Alles gaat lekker vlot en soepel en zelfs de meeste overheidsinstanties werken soepel en snel.. de meeste.

Waar we momenteel wel mee aan het stoeien zijn, zijn de spullen die we nodig hebben voor de verbouwing. Om even een beeld voor je te schetsen: We verbouwen in het komend half jaar 3 chalets en plaatsen 3 bell glampingtenten. Dat houdt feitelijk in: 6 nieuwe keukens, 6 nieuwe badkamers, maar ook 6 tuinstellen, 18 nieuwe bedden, handdoeken, beddengoed en eigenlijk alles wat je je maar kunt indenken, minimaal 6 keer, soms meer. Dat zijn dus heel veel nieuwe spullen, om nog maar te zwijgen over de bouwmaterialen.

We zijn gewend om in Nederland naar een winkel te rijden met een lege aanhangwagen en terug te rijden met alle spullen die we nodig hebben. Hier in Frankrijk hebben de meeste bouwmarkten op hun website een enorm assortiment. Maar in de winkel vind je slechts een fractie van dat assortiment terug. Verder moet je alles bestellen en dat kost tijd, veel tijd. Voor de meest eenvoudige dingen bestaat een wachttijd van rustig 15 dagen voordat je bestelde product binnen is. En daar sta je dan met lege handen.

Woonwinkels zijn er wel, maar ook die hebben een beperkt assortiment. De rest gaat allemaal weer via de webshop met bijbehorende wachttijd. Fouten zijn menselijk, maar wanneer je na lang online zoeken eindelijk het perfecte bankje hebt gevonden en besteld én er 4 weken op hebt gewacht, zakt de moed je toch wel een klein beetje in de schoenen als je dan het compleet verkeerde model in de compleet verkeerde kleur krijgt geleverd.

Wij wonen niet in een enorm dichtbevolkt gebied en wij hebben een half verharde oprit van ruim anderhalve kilometer die niet voor elke bestelwagen of vrachtwagen even eenvoudig toegankelijk is. En dan heb ik het nu nog over de situatie bij droog weer. Want als het geregend heeft, nou ja, misschien heb je het verhaal over onze verhuiswagen inmiddels gelezen. Wanneer de pakketbezorger vindt dat je oprit niet goed genoeg is, draait ‘ie gewoon weer om.

Mondjesmaat komen inmiddels de eerste pakketten (met de juiste producten) binnen en de eerste (veel te grote) vrachtwagens hebben we ook al met veel gebaren en instructies laten lossen en na 8 keer steken, laten omkeren zodat ze weer naar huis konden. Mocht je deze zomer dus bij ons verblijven, besef dan alsjeblieft heel goed hoeveel tijd, geduld, moeite en liefde er bijvoorbeeld in de kunststof strip langs de schuifdeur van je chalet zit ;)

Een ander stukje rompslomp komt wél van overheidsinstanties. Want het omzetten van een Nederlands kenteken naar een Frans exemplaar is schijnbaar ook een exercitie waar je u tegen zegt. Even een bloemlezing: Wij hebben twee auto’s; een normale, comfortabele auto en een Mitsibishi Pajero Sport uit 2006, nader te noemen: De Terreinbeul. De comfortabele auto is een eind op weg om z’n gele kentekenplaten te verruilen voor die mooie, witte Franse exemplaren. We wachten momenteel nog op de bevestiging van de exportaanvraag van de RDW en dan kunnen we verder. Dan moeten we de Nederlandse verzekering stopzetten en moeten we een week wachten tot we een internationale verklaring van onze verzekering krijgen waarmee we een nieuwe, Franse verzekering kunnen afsluiten.

Dus we moeten straks een week lang verplicht rondrijden met De Terreinbeul en dat vind ik persoonlijk helemaal niet erg, want ik ben gek op ons werkpaard.

“Maar hoe zit het dan met de kentekenplaten van De Terreinbeul?” Vraag je je misschien af. Die auto had in Nederland een grijs kenteken, maar dat bestaat in Frankrijk niet. Bij een auto met grijs kenteken krijg je van de RDW altijd automatisch een conformiteitsverklaring. Een A4-tje waar de eigenschappen van de auto op staan. Allerlei nummers, van chassis enz. Eigenlijk een bewijs dat je auto legaal de weg op mag in Europa. Best handig.

Zo’n zelfde conformiteitsverklaring heb je ook nodig om je auto te kunnen importeren in Frankrijk. Dus wij hebben dit A4-tje meegestuurd met importaanvraag. Na 4 weken hebben wij te horen gekregen dat dit document niet geldig is, want het is geen officieel document van de dealer. Nu moeten wij contact opnemen met een Mitsubishi dealer in Nederland, om te vragen of zij voor een auto uit 2006 een verklaring kunnen aanvragen bij het hoofdkantoor van Mitsubishi waarop staat dat onze Terreinbeul officieel de weg op mag zoals eigenlijk al 18 jaar het geval is. Dat zijn de momenten waarop ik me afvraag of de eenwording van Europa niet wat verder doorgevoerd had kunnen worden.

Maar genoeg over de rompslomp, want zoals ik aan het begin al zei: we hebben het ontzettend fijn hier! We werken heel hard om van ons domein een fantastisch vakantiedomein te maken en als ik eerlijk mag zijn; we zijn lekker op weg! Er zijn heel veel mensen die hard en snel werken en hun afspraken nakomen. En dat is echt ontzettend fijn, want daardoor hebben wij weer meer tijd om verder te bouwen. Over het algemeen weten de pakketbezorgers en leveranciers onze oprit goed te vinden. Alle andere bestellingen halen we zelf wel op… al is het voorlopig nog even met gele kentekenplaten.

A bientôt!