FESTIVALSEIZOEN

Hoewel we momenteel nog niet helemaal stil staan, zit ons tweede hoogseizoen er inmiddels op en dat is voor mij persoonlijk altijd een evaluatiemomentje. Hoe was ons tweede seizoen in Frankrijk? Ik zal er niet te lang omheen draaien: het was er eentje voor in de boeken! Wat hebben we ontzettend genoten van jullie allemaal en al jullie energie, kookkunsten, enthousiasme en gezelschap.

Nu hebben we afgelopen zomer van veel van onze gasten de vraag gekregen hoe wij zo´n hoogseizoen nu eigenlijk beleven, want veel gasten zien ons af en toe ook een beetje gebukt gaan onder een stukje vermoeidheid, een klein pijntje of een kort nachtje. Maar eigenlijk is het hoogseizoen voor ons zoals voorheen het festivalseizoen was. Zoals je wellicht weet, hadden wij een  (foodtruck) cateringbedrijf. Ongeveer 8 weken knallen en drijven op alle mooie momenten en een flink stuk adrenaline dat je op de been houdt. Het is een stukje van ons vorige werk waarvan we bang waren dat we het ontzettend zouden missen, maar we hebben het gelukkig kunnen meenemen naar Frankrijk en het past naadloos in ons nieuwe bestaan hier.

Terugkijkend op dit hoogseizoen, ga je voor jezelf een klein beetje de rekening opmaken: Wat waren de mooiste en leukste momenten? Wat was het minst leuk? Wat moet er anders en wat kan er beter? Iets dat wij altijd zullen doen, is zoeken naar ruimte voor verbetering. Kijken of er dingen nóg leuker of beter kunnen.

De mooiste momenten?

Eigenlijk was de zaterdagavond altijd een hoogtepunt. Voor ons sowieso en volgens mij ook voor jullie/onze gasten. Want de table d’hotes waarbij we wekelijks ongeveer 30 mensen aan tafel mochten zetten die elkaar voor dat moment niet kenden en die een uur later al de mooiste gesprekken met elkaar hadden, dat is onbetaalbaar. De kids die elkaar ook niet kenden en na het voorgerecht al samen aan het spelen zijn: onbetaalbaar.

Specifiek? Die ene avond rond het kampvuur toen Jippe aan het eind van z’n twee weken vakantie eindelijk zijn gitaar durfde te spelen en erbij durfde te zingen. Maar ook de broodjes pulled pork van Andy, die het eigenlijk het allerleukst vond om 3 kilo procureur van slager Bert ruim 8 uur lang te bereiden. Toe het klaar was, wilde hij eigenlijk maar één ding: uitdelen! Of die ene late avond waarop we met Arjen en zijn warmtebeeldcamera op zoek gingen naar herten, reeën en wilde zwijnen. De talloze smaken zelfgemaakt ijs (de ene wat beter gelukt dan de andere ;-)) die we van jullie hebben mogen proeven, gemaakt in onze Ninja, die voor de kids het populairste keukenapparaat van dit seizoen bleek te zijn.

Maar vooral ook het koken zelf. Elke avond wanneer iedereen met z’n ingrediënten de buitenkeuken in komt wandelen en met elkaar de dag doorneemt. De verbinding die koken met zich meebrengt. Het proeven van elkaars creaties, het geven van tips en het delen van ingrediënten. Alweer onbetaalbaar.

De bakjes koffie en fijne gesprekken in de vroege ochtend wanneer iedereen z’n broodbestelling komt ophalen in de buitenkeuken; het was genieten. De minst leuke momenten?Vaak het afscheid nemen van onze gasten aan het eind van een week vakantie. Gasten die op zaterdag aankomen als gasten en een zaterdag later vertrekken als een soort vrienden. Kindjes die huilend in de auto kruipen omdat ze helemaal niet weg willen. Eigenlijk zijn de minst leuke momenten op hun eigen manier ook wel weer mooi.

Wat kan er beter of anders?

Voor komend jaar gaan we uiteraard weer wat dingen op ons terrein nóg mooier maken en wat kleine dingen in de buitenkeuken aanpassen. Zo zullen we vanaf komende zomer gaan werken met een eigen kamado voor elke accommodatie, zodat je altijd je eigen, vaste plek hebt met je eigen tools. We zullen de tafels rond de kamado’s aanpassen zodat je je hete spullen er direct naast kwijt kunt. De masterclass en uitleg van de buitenkeuken zullen we in het hoogseizoen gaan verplaatsen naar de namiddag, met een gezellig en aansluitend apéro. Op deze manier kan iedereen op zondag lekker naar die hele leuke en gezellige markt in Saint-Cyprien. En zo hebben we nog wat kleine ideetjes die we gaan uitwerken.

Om een lang verhaal kort te maken: Ons hoogseizoen is een festivalseizoen in het klein. Lange dagen, korte nachten, een aaneenschakeling van mooie, soms onverwachte momenten. Soms is het taai om je bed uit te komen en soms is het zó leuk en gezellig dat je je bed eigenlijk helemaal nog niet in wil. Het is een beetje een slijtageslag, maar dan wel eentje waarbij je constant een enorme glimlach op je gezicht hebt. Eentje van oor tot oor. Dus reflecterend met een wijntje in de hand bij het kampvuur kunnen we concluderen dat wij het állermooiste beroep van de wereld hebben.. op de állermooiste plek, met de állerleukste gasten.

En nu?

Nu mogen we heel even een beetje bijkomen. We hebben nog gasten, dus helemaal stilzitten is niet aan de orde. In oktober organiseren we een aantal barbecue workshops voor open inschrijving. Dat wil zeggen dat we veel gasten krijgen die in de omgeving wonen en het leuk vinden om hier meer te leren over koken met kamado’s en vuur en natuurlijk de lokale ingrediënten van het seizoen.

Zoals eerder gezegd gaan we nog een aantal dingen aanpakken en verbeteren en natuurlijk moet alles op ons terrein weer worden klaargemaakt voor de winter. Dus alle waterleidingen moet worden afgesloten en afgetapt, de tenten worden afgebroken en ingepakt en het zwembad wordt winterklaar gemaakt. En we zijn ook alweer druk bezig met het fotograferen en schrijven voor onze artikelen die in de komende eidites van Fire&Food magazine komen te staan. Er is dus nog genoeg te doen en natuurlijk gaan we ook lekker relaxen en bijkomen, maar bovenal kijken we nú alweer uit naar komend seizoen. De agenda voor de boekingen staat open, dus zien we jou komend jaar?

À bientôt, Jelmer