top of page

Truffels uit de Périgord

Foto van schrijver: Jelmer GriselJelmer Grisel



We gaan inmiddels al richting het eind van januari en onze dagen bestaan voornamelijk uit klussen en bouwen. Het is hard werken op ons Franse domein om alles klaar te krijgen voordat we in juli onze deuren gaan openen. Maar zo nu en dan is er ook ruimte voor een dagje ontspanning. 20 januari was zo’n dag. Behalve dat het een lokale feestdag was in verband met Lotte’s verjaardag, werd er in Sarlat het beroemde ‘Fête de la Truffe’ gehouden. De truffels uit de Périgord Noir staan bekend als de beste truffels van Frankrijk. Om het seizoen van de wintertruffel te vieren, wordt er in Sarlat-la-Canéda twee dagen lang een heus truffelfestival gehouden. Dat is voor ons als rechtgeaarde foodlovers natuurlijk een evenement dat je niet mag missen. Zéker niet omdat dit voor ons de allereerste keer was. Daarnaast is de moeder van Lotte in haar camperbusje ook onze kant op gekomen. Ze helpt ons mee met verbouwen, geniet van de omgeving, maar is hier natuurlijk ook voor de verjaardag van Lotte (en stiekem ook een beetje voor de truffels).


Afgelopen zaterdag stapten we (Lotte, haar moeder en ik) na een feestelijk ontbijt in de auto richting het truffelfestijn. Tien minuten later aangekomen in Sarlat belandden we in een heerlijke, bruisende drukte. Alle lokale restaurants hadden hapjes met truffel bedacht en stonden deze te verkopen vanachter een marktkraampje. Op het plein voor het stadhuis speelde een jazzbandje en er werden truffels verkocht door lokale truffelzoekers. De wijn vloeide rijkelijk (het was 11 uur ’s ochtends) het zonnetje scheen en het was gezellig.




Wat ons opviel als voormalig cateraars die wel vaker een evenement hebben meegemaakt, was hoe spontaan en ongeorganiseerd het eigenlijk was, maar hoe soepel alles verliep.

In Nederland zijn we gewend aan muntenkramen waar je eerst muntjes moet kopen, voordat je ergens een hapje kunt halen. Maar hier op dit festival, betaal je overal gewoon contant. Geen verkeersregelaars of EHBO post, maar gewoon lekker iedereen die een beetje op elkaar let. Wijn wordt verkocht per fles en je krijgt echte glazen, niet van die plastic bekers met statiegeld. Het is voor iedereen eigenlijk allemaal heel normaal en daarom werkt het denk ik ook zo goed. Iedereen kent zijn verantwoordelijkheid en gaat daar op de juiste manier mee om. Het was een genot om mee te maken en dan heb ik het eigenlijk nog niet eens over de truffels.





De truffels zelf, worden gezocht en gevonden door lokale zoekers, soms ook telers die vaak met hun hond gaan zoeken in hun eigen bos. Truffeltelers bestaan daadwerkelijk, want de zwarte wintertruffel kan worden geteeld door bepaalde sporen toe te voegen aan de wortels van een klein eikenboompje. Plant je dit boompje en laat je het groot groeien, dan zul je jaren later truffels kunnen vinden aan de voet van dat boompje. Op die manier zijn hier in de omgeving inmiddels complete boomgaarden aangeplant, want de vraag naar de Périgord truffel is enorm.





Voordat de truffels te koop worden aangeboden, wordt de koopwaar gekeurd door truffelmeesters. De oogst wordt onderverdeeld in categorieën waarvan categorie 1 de hoogste is. Afgelopen zaterdag lag de prijs van één kilo truffel uit de eerste categorie op 1000 euro. Een truffeltje van 10 gram kost dan dus 10 euro. Maar welke truffel ga je dan kopen? Het aanbod is flink, want er staan toch zeker dertig aanbieders, ieder met een mooi assortiment.

We hebben ons dus even ingelezen en het gaat voornamelijk om snuffelen en knijpen. Een goede truffel heeft een stevig aroma. Vervolgens moet de truffel veerkrachtig zijn wanneer je er zacht in knijpt. Te hard is droog en dat is niet goed. Te zacht is overigens ook weer niet goed, want dan kan de truffel rot zijn. Het is dus nog een flinke wetenschap, maar we zijn erin geslaagd om twee kleine, welriekende en veerkrachtige truffeltjes aan te schaffen.



De rest van het truffelfeest hebben we besteed aan het proeven van heel veel verschillende hapjes met één gemeenschappelijk ingrediënt: juist, truffel. En dat gaat ver, want we proefden een chocolade macaron met truffel, maar ook een bitterbal van gefrituurde eendenrilette…met truffel.


Na een hele leuke en leerzame wijnproeverij van lokale wijnen, zijn we thuis de keuken ingedoken om onze verse truffels te bereiden met verse pasta en gezouten boter. En de volgende dag? Toen gingen we gewoon verder met verbouwen.


A bientôt.

155 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
De verbouwing

De verbouwing

De Rompslomp

De Rompslomp

Comments


bottom of page